Holter cieszyn na pracy japońskiego lekarza Sunao Tawary
W 1903 holenderski fizjolog Willem Einthoven wynalazł elektrokardiograf. Pierwotnie, stopy i dłonie pacjenta były zanurzane w słonej wodzie. Dopiero w 1940 roku pojawiła się rejestracja przy pomocy zwilżanych metalowych klamer zakładanych na przedramiona i podudzia, które były połączone kablami z urządzeniem rejestrującym. Dzisiejsze leczenie zaburzeń rytmu serca opiera się m.in. na pracy japońskiego lekarza Sunao Tawary, który podczas pracy u patologa Ludwiga Aschoffa opublikował opis układu przewodzącego serca.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Kardiolog
Na początku XX wieku kardiologia wykrystalizowała
Na początku XX wieku kardiologia wykrystalizowała się jako samodzielna dziedzina w obrębie medycyny wewnętrznej. W 1907 w Paryżu opublikowano pierwsze wydanie magazynu Archives de Maladies du Coeur et des Vaisseaux, natomiast w 1909 w Wiedniu czasopismo Zentralblatt für Herz- und Gefäßkrankheiten. W Anglii w 1910 pojawiło się czasopismo Heart, natomiast w USA w 1925 American Heart Journal. W tym samym roku w USA zostało utworzone pierwsze specjalistyczne towarzystwo kardiologiczne American Heart Association.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Kardiolog
Obok choroby niedokrwiennej serca i niewydolności
Obok choroby niedokrwiennej serca i niewydolności serca dużo miejsca we współczesnej kardiologii zajmują zaburzenia rytmu serca, przy czym zgodnie z danymi liczbowymi przeważa migotanie przedsionków. Choroby zastawek serca, choroby mięśnia serca i zapalne choroby serca (zapalenie wsierdzia, zapalenie mięśnia sercowego) są rzadsze. Szczególnie powszechne w Europie wady reumatyczne zastawek zeszły na dalszy plan. Podczas gdy w krajach rozwiniętych 1,5% zgonów z powodu chorób sercowo-naczyniowych ma związek z gorączką reumatyczną, w krajach rozwijających się udział ten wynosi 10-15%.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Kardiolog